بسم الله الرحمن الرحیم

ایام فاطمیه و شهادت صدیقه ی کبری فاطمه ی زهرا (سلام الله علیها) رو خدمت همه ی بزرگواران، تسلیت میگم و امیدوارم شفاعت این بزرگوار شامل همه ما در همین دنیا بشود، امشب شبهه ای دیگری را مطرح می کنم که شاید بسیاری از بزرگواران این شبهه را در ذهن داشته باشند و دانستن پاسخ دغدغه ی بزرگی برایشان باشد ، حقیر در حدّ بضاعت خودم و البته با رعایت اختصار شبهه را مطرح و پاسخش رو عرض می کنم:

ممکن است برخی از خوانندگان محترم شبهه ای در ذهن داشته باشند به اینکه مگر انسان های عصر حاضر چه گناهی کردند که امام شان غائب است، چرا باید عصر حاضر از وجود امام زمان بی بهره باشد اما ملت های پیشین از وجود امام حاضر بهره مند شوند، آیا این خلاف عدالت خدا نیست! آیا عدالت خدا به این نبود که عضر حاضر را نیز از امام حاضر برخوردار می کرد؟

در پاسخ به این تفکّر عرض می شود: بشریت همانند گذشته از وجود امام(علیه‌السلام) بهره‌مند هستند؛ همان‌گونه که خورشید در پشت ابر نور و گرمای خود را به اهل زمین می‌رساند، فیوضات امام زمان(عج) به اهل زمین می رسد؛ چرا که امام معصوم شئونات وجودی فراوانی دارد که اغلب آن‌ها مربوط به باطن امور و باطن انسان‌ها می‌شود و تنها دو جنبه‌ی آن به امور ظاهری مربوط می‌شود، یکی از امور بیان احکام و معارف الهی و دیگری حکومت سیاسی بر جامعه است. و آنچه ما اکنون از آن بی‌بهره‌ایم تنها این دو قسم اخیر است.
بیان معارف و احکام الهی، اکنون موجود نیست؛ چرا که نیازی به تعالیم اضافه نیست. هر آنچه اهل بیت(علیهم‌السلام) باید می‌فرمودند در زمان ظهورشان فرموده‌اند و روش اجتهاد را هم آموخته‌اند تا ما با استفاده از آنچه آن بزرگواران فرموده‌اند، احکام و معارف جدیدی را به چنگ آوریم . لذا امام‌رضا(علیه السلام) فرمودند:« عَلَیْنَا إِلْقَاءُ الْأُصُولِ إِلَیْکُمْ وَ عَلَیْکُمُ التَّفَرُّع‏» بر عهده‌ی ماست که اصول و کلّیّات را به شما القاء نماییم و بر عهده‌ی شماست استنباط فروعات(1).
همچنین توجّه شود که بهره‌ی ما از احادیث اهل بیت (علیهم‌السلام) به مراتب بیش از گذشتگان است ؛ چون در زمان خود اهل‌بیت(علیهم‌السلام) افراد، تنها دسترسی به احادیث محدودی داشتند و همه‌ی احادیث اهل‌بیت(علیهم‌السلام) را یکجا نداشتند، در حالی که ما امروز به همّت علمای بزرگی چون شیخ کلینی، شیخ صدوق، شیخ طوسی، شیخ مفید، علّامه مجلسی و ... همه‌ی آن گنجینه‌ها را یکجا در اختیار داریم. ضمناً خیال نشود که در آن زمان همه‌ی مردم دسترسی مستقیم به امام داشتند؛ بلکه اکثر مردم آن زمان نیز اوّلاً به واسطه‌ی اصحاب ائمه(علیهم‌السلام) سخنان آن بزرگواران را می‌شنیدند؛ ثانیاً اکثر ائمه(علیهم‌السلام) تحت کنترل حکومت‌های جور بودند و مردم جرأت نزدیک شدن به آن بزرگواران را به خود نمی‌دادند. ثالثاً در آن زمان‌ها حقیقت امامت برای بسیاری از مردم روشن نبود، در حالی که با گذر زمان مردم زمان ما با حقیقت امامت بیشتر آشنا شده‌اند.

حاصل سخن اینکه
با توجه به مطالبی که گفته شد غیبت ظاهری امام زمان(عج) منافاتی با عدالت خداوند ندارد، زیرا:
الف: در زمان غیبت نیز از نعمت وجود امام معصوم بی‌بهره نیستیم چرا که فیوضات باطنی ایشان شامل حال کل هستی و موجودات است.
ب: در آن زمان این طور نبوده که همه‌ی مردم دسترسی به امام معصوم داشته باشند؛ بلکه تنها عده‌ی معدودی بودند که به حضور امام معصوم شرفیاب می‌شدند.
ج: مزیّت زمان ما بر زمان ائمه بر این‌است که اولا تمام احادیث را یکجا در اختیار داریم و ثانیا با گذشت زمان، مردم با حقیقت امامت بیشتر آشنا شده‌اند، در صورتی که در زمان خود ائمه(علیهم‌السلام) این‌گونه نبوده است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. بحار الأنوار ،ج‏2 ،ص245